Montreal 15 september en Tadoussac 16 september
Montreal, zaterdag 15 september
Om 10.00 kregen we een wandeling van onze chauffeur/ gids. In 1,5 uur liet hij het financiële district van Montreal, Chinatown, Old Montreal, Notre Dame en de haven zien. Hij wees ook van alles aan; daar heb je het shoppings centrum en als je daar omhoog loopt dan heb je een mooi uitzicht over de stad; kortom dat soort informatie.
Het gedeelte wat ze Chinatown noemen vind je in elke stad terug en grof gezegd brengt zo'n wijk een hele stad een paar punten naar beneden. Er hangen kippen in de ramen, het stinkt, alles is smoezelig of oud etc. Er hangt gewoon geen fijne sfeer. Heb je er één gezien dan heb je ze allemaal wel gezien:D.
Old Montreal was heel leuk, want ik vind oude gebouwen geweldig. In de haven lagen allerlei tall-ships die je kon bekijken. En Notre Dame is natuurlijk een kerk en deze heb je ook in Quebec city en vast nog in meerdere Franse steden.
Na de tour ben ik naar het hostel terug gegaan en ik was zo moe. Had namelijk nog steeds verhoging en de verkoudheid werd alleen maar erger. Heb uitgebreid geluncht en in mijn dagboek geschreven.
Omdat ik een nieuwe camera had moest ik natuurlijk ook een nieuwe cameratas hebben. Shoppen in Montreal was nogal een uitdaging. Ben alweer verdwaald geraakt in het hele grote overdekte winkelcentrum. Vind het fascinerend en heb er zo 3 uur aan tijd gedood.
Nog over het universiteitenterrein gelopen; Mcgill's. Dit was een verzameling van niet bij elkaar passende oudere gebouwen.
's Avonds om 21.00 hadden ze in de haven nog een vuurwerkshow. Ben daar heen gelopen en heb mijn nieuwe camera uit kunnen proberen. De show was zo'n 10 a 15 minuten. Toen deze voorbij was liep ik weer terug van de haven en zag ik de Moose groep nog. Dit blijkt weer zo'n; 'wij willen alles samen doen' groep. Vanmiddag wouden ze ook dat ik mee ging met hun. Ik had echt zoiets van ; vergeet het maar:D. We zijn niet aan de heup verbonden en ik verkeer liever in mijn eigen gezelschap. Toen ik ze dan ook na de vuurwerkshow gezamenlijk zag lopen ben ik er in marine tempo met een grote boog omheen gebanjerd.:D hahahahahahah Evil Kenievel.
Tadoussac, zondag 16 september
Eerste stop voor vandaag; een bagelshop. Yummie! 2 de stop was een waterval genaamd: Montmorency falls. Deze waterval is nog hoger dan de Niagara Falls. Ja hoor, het was mooi, groot en indrukwekkend. Hoefde er ook niet ver voor te lopen:D.
Het dorp Tadoussac kun je alleen via de ferry bereiken en daar hebben we een uur in de file gestaan. Hebben al wel onze eerste walvis voor deze reis gespot:D. Laat de Whale watching trip maar zitten!
Heb 10 dollar voor het avondeten betaald. Moet natuurlijk wel af en toe met de groep uit eten, een beetje group bonding is nooit verkeerd, maar alleen wanneer het mij uitkomt:D. Het hostel kookte dus dan is het altijd een verassing wat je krijgt. De groep kreeg; zeer witte met rijst gevulde kippensoep, beetje aardappelpuree met een stuk varken en een itti-petite kruimeltaartje. Dat laatste was het formaat voor een dwerg! Hahaahahahha
Mijn menu was; een salade, een omelet gevuld met groenten en een petite kruimeltaartje. Het gebeurd niet vaak maar dit was één van de keren dat de vleeseters jaloers waren op de vegetariër:d. hahahhahah
Voor de gezelligheid heb ik tot 22.45 bij de groep gezeten. Als er geen bier vloeit weten sommige mensen niks te zeggen. Ook zaten we een hele, hele poos bij elkaar zonder dat iemand wist wat tegen de ander te zeggen. Hmmmm zat er met verbazing bij en had echt zoiets: ‘Momenteel weet ik 101 dingen te doen', kortom ben eigenlijk nog druk. Dit 'Group bonding' hoeft van mij niet te vaak haahaahhaha. Het zijn wel leuke mensen hoor, maar ik vind mezelf leuker gezelschap hahahahhahahaha EGO!!!!!!!!!!! And you know it!!!!!
Liefs angela
Start Mohawk trip, vrijdag 14 september
Om 08.30 ben ik vertrokken met de Mohawk trip geboekt bij Moose Network. Dit is een reisorganisatie die verschillende reizen aanbiedt. Je hebt een bus en een gids tot je beschikking en die brengt je van A naar B, met verschillende toeristische stops onderweg.
Je verblijft in hostels en bijvoorbeeld 4 keer ontbijt en 5 keer avondeten is inbegrepen. Voor de overige tijd ben je zelf verantwoordelijk voor je eten.
De groep bestond uit 6 meiden en 2 jongens; 1 Australische meid, 3 uit Zwitserland, 1 uit Duitsland, moi, 1 uit de UK en een meid uit Israel.
In de loop van de nacht ben ik me toch mega verkouden geworden. Heb de hele dag lopen snotteren en heb ook lichte verhoging. Bah!
Vandaag vertrokken we richting Montreal. 's Ochtends gestopt bij een locatie waar ze meer dan 3 miljoen appeltaarten hebben verkocht. Ze hebben daar een reuzenappel, verkochten allerlei varianten van appeltaarten, appelpatat, appelbrood, appel dumpling etc.
Heb samen met 3 meiden (want het was een mega stuk) een appeltaartje gegeten. De Nederlandse variant is toch lekkerder:D hahahaha.
De 2de stop voor die dag was een 1000 Island cruise op de Lawrence River. De naam geeft al weer wat de cruise in hield. Je had huizen van de jetset, 's werelds kleinste brug, de Amerikaanse douane (zaten namelijk op de grens), schoonmoeders eiland en een hele groot kasteel genaamd Boldt Castle op Heart Island
Het eiland heet niet echt schoonmoeders eiland, maar ik heb het omgedoopt tot dat. De eigenaar van Boldt Castle heeft dit huis voor zijn schoonmoeder gebouwd, en werd omgeven door een strook land
van 2 meter.
Elke zomer werd schoonmama afgezet bij het huisje en hij pikte haar naar een aantal maanden weer op. Het lullige was dat zijn schoonmoeder niet kon zwemmen.:D. Check the pics, for the rotten
basterd. Jaahahhaahaha
's Avonds tegen 18.00 kwamen we aan in het hostel en ik heb snel bonen in tomatensaus met aardappels gegeten. De groep ging uit eten en ik ben wel mee gegaan, maar heb alleen cola gedronken. Daarna gingen ze nog naar de bar, maar ik liep nog steeds zo te snotteren dat ik richting hostel ben gegaan. Heb daar met trui en sokken aan moeten slapen want ik had het zo koud! Zo zielig:D.
Liefs Angela
Onderweg naar Toronto, 11, 13 en 14 september
Toronto, dinsdag 11 september
Waar ik al bang voor was gebeurde. Als je reallity tv kijkt mbt vliegvelden in Amerika dan is er regelmatig een vlucht overboekt. Ik weet dat ze in Amerika er op gokken dat een percentage van de mensen annuleert, te laat komt of gewoon niet op komt dagen. Wanneer dit alles niet gebeurd, raakt een vlucht overboekt. Mijn vlucht was dus overboekt, met maar liefst 5 mensen. Het grappige is dat ze er pas achter komen wanneer iedereen bij de gate zitte wachten. Er werd dus omgeroepen dat de vlucht overboekt was en of mensen hun stoel wouden afstaan. Wat ik dus niet heb meegekregen (vanwege het lawaai) is dat wanneer mensen een latere vlucht of de volgende dag gingen, er 900 dollar van Air Canada ( ik neem aan dat dit alleen te besteden is bij Air Canada) en een gratis hotelovernachting met diner tegenover stond. Hmmm misschien als ik dit had geweten had ik het toch wel gedaan:D. Maar ik had een stop-over en wou liever geen risico's nemen.
Om6.00 's ochtends landde ik en de vluchten waren helaas kort; twee keer 4 uur. Dit betekende dat ik maar 3,5 uur kon slapen op dinsdagavond. Je kan namelijk rond 13.00 pas inchecken in het hostel. Heb 's ochtends mama maar gebeld en lopen internetten. Het hostel heeft een shuttle van de luchthaven. Zeer gemakkelijk,maar kost 25 dollar. Veel te duur. Ben met de plaatselijke bus en metro gegaan, wat me maar 3 dollar heeft gekost. De reistijd was ook niet gek veel langer met 1 uur en 45 minuten. Had toch niks anders te doen:D.
Toronto, donderdag 13 september
Vind Toronto nu al een schijtstad met als topper het schijthostel. Denk dat het nog schoner is wanneer je op een parkbankje gaat slapen. Kan niet wachten om de grote stad te verlaten. Het heeft ook 6 miljoen inwoners. Heb een beetje door de stad geslenterd en heb reviews over camera's op internet gelezen. That's it.
Toronto, vrijdag 14 september
Nog steeds in de schijtstad. Omdat mijn camera 3 keer optische zoom en 1,8 keer digital zoom heeft, heb ik dus aan een medereiziger in Alaska gevraagd of ze me wat close-ups van dieren kon toesturen.
Ben het gebedel om foto's van andere mensen zat en heb besloten om een big ass camera te kopen. De canon vond ik niks, want ik snapte niks van het menu.Na het lezen van vele reviews viel mijn keus op de Panasonic DMC FZ150. Deze was in deze stad moeilijk te vinden en toen ik deze had gevonden hadden ze alleen nog maar een demoversie (waar iedereen aan heeft gezeten). Ik kon 25 dollar korting krijgen, wat voor mij veel te weinig is om het demo aspect te compenseren. Ben uiteindelijk geëindigd met een Sony HX200V met maar liefst 30 x optische zoom en nog eens 30 x digital zoom! Met deze kan ik ook nog panoramisch foto's maken. Hiermee kun je foto's van 180 graden maken. Perfect! Ben vele euro's lichter, want ik had geen geld en ben mastercard erg dankbaar hahahahahahahahh.
Veel liefs Angela
Denali 8 sept., Anchorage 9 en 10 september
Denali 8 september
Om 12.25 zou de trein vanuit Denali naar Anchorage gaan. 's Ochtends om 9.00 door mijn hostel afgezet bij het station. En om de tijd te doden ben ik naar het visitorscentrum gegaan en heb ik een presentatie bijgewoond over moose.
Het gewei van een Moose valt elk jaar van hun hoofd en hoe groter het gewei hoe ouder het mannetje is. En visa versa.
Wederom zat er niemand naast me in de trein; jippie. Vlak na vertrek van de trein zagen we een Moose met jonkie vanuit het water op de kade klimmen. De trein was te snel om er een foto van te maken; WHY! De rit was wederom heel mooi en heb eindelijk Mount Mckinley op de foto weten te zetten. Beide dagen was het weer te slecht om de berg in zijn geheel op de foto te zetten en het maakt onderdeel van de big five. De big five zijn; wolf, kariboe, beer, Mount Mckinley en Moose. Op de wolf na heb ik alles gezien.
Mount Mckinley is zo groot dat het met 20.320 ft de hoogste berg in Alaska is of zelfs in Amerika. Één van de twee:D Wanneer je in Anchorage bent dan kun je met mooi weer deze berg nog steeds zien.
De rit was 8 uur en ik kwam om 20.00 's avonds aan. Heb nog zielig lopen doen bij een portier van het treinperron, zodoende kreeg ik een lift van een hotelshuttle naar het busstation en vanuit daar heb ik de laatste bus naar het hostel weten te pakken. Kosten; nog geen 2 dollar! Zonder de lift zou ik niet op tijd bij het station zijn geweest en had ik wederom voor minstens 15 dollar een taxi kunnen nemen. Af en toe gooi ik mijn vrouwelijke charme nog in de strijd.:D
Anchorage, zondag 9 september
Het zonnetje scheen stralend en ben met de bus naar het centrum van Anchorage gegaan. Mijn plan was flattop mountain te beklimmen of met de fiets het coastel trail af. Het werd het beklimmen van de berg, omdat er vandaag genoeg animo voor was om het te doen en voor de dag erna wist je het niet. Ze noemen dit een gemakkelijke wandeling, één uur omhoog en één uur naar beneden. Het was behoorlijk stijl en als er traptreden waren dan waren het er heel veel. Ben tot 2/3 van de top gegaan en was kapot. Vond het hoog zat dus ik heb een half uur van het uitzicht genoten en met een medereiziger gekletst en toen ben ik weer naar beneden gegaan.
Ook deze dag kon ik Mount Mckinley zien. Het schijnt dat maar 30% van de mensen die naar Denali gaan deze berg in zijn geheel zien en de rest ziet de berg of niet of maar gedeeltelijk, maar nooit de piek. Mijn reisgenoot nodigde me nog uit voor diner op zijn kosten, daar ben ik niet op in gegaan. Het was een hele vriendelijke oude man, maar je weet maar nooit. Toevallig wou het lot dat de bussen om 18.00 stopten met reizen dus ik had sowieso geen mogelijkheid om nog terug te kunnen naar het hostel. Het mocht niet zo wezen.
Ben ook nog over de plaatselijke markt geweest, en heb een aantal foto's van het centrum genomen.
In ongeveer 1960 was er een hele grote aardbeving in Anchorage van 9,3 op de schaal van richter. Ik heb daar foto's van gezien en allerlei informatie over gelezen. Voor de rest was deze dag eigenlijk snel ten einde.
Anchorage, maandag 10 september
Wou vandaag even naar Wal-Mart, even naar Fred Meyer voor gezond eten en even naar de kapper. (By the way, mijn haar is weer kort) Dit alles wou ik met de plaatselijke bus doen. Hoe lang heb ik erover gedaan; 5 uur. Ben met de bus van 9.00 vertrokken en om 14.00 was ik in het hostel. Het zou nog later zijn geweest als de laatste bus niet 10 minuten te laat was geweest, mijn geluk. Om 15.00 moest ik inchecken voor mijn vlucht en dat lukte ook niet en was het allemaal zo schijtzat, dat ik het huren van een fiets maar heb overgeslagen en ben gewoon gaan internetten. Heb nog wel om een meer met allerlei floatplanes gewandeld. Volgens het hostel een makkelijke wandeling van 45 minuten. Mijn tijd; 2 uur!! Kwam zelfs te voet langs het vliegveld en dat is toch wel ernstig. Hahahahahahahh
Veel liefs Angela
Denali National Park; Katishna en Eielson Tour
Denali National Park, donderdag 6 september
Wanneer je in Denali bent dan kun je shuttle bussen boeken. Ik heb voor vandaag Katishna geboekt wat een 12 uur durende rit naar het einde van de weg op mijl 91 in het park is. Onderweg heb je enkele stopmomenten. Het is de bedoeling dat je overal uit kunt stappen waar je wilt en gewoon een korte wandeling kan maken of een week lang gaat wandelen. Ik kijk wel uit met al die beren.
Ik weet niet echt wat ik verwachtte van Denali Nationaal Park maar het is voornamelijk tundra met lage struiken en enkele bergen. Ok, veel bergen. Mijn tijdstip is fenomenaal want de kleuren zijn ook hier echt zo mooi. Wederom zal foto's uploaden, het is één en al kleurenpracht.
Uiteraard kwam ik in een sneeuwstorm terecht. Het was alsof mijn voeten dit al aan voelden komen. De dag ervoor had ik zulke koude voeten en ik had echt zoiets van ook al is het nog maar september ik trek mijn winterboots aan! En deze had ik vandaag wel nodig. Ongeveer halverwege de reis bij Toklat hebben we 2 uur stil gestaan met de bus. Het was even afwachten of de trip vanaf hier geannuleerd zou worden of we konden wachten tot de weg was schoongemaakt en weer verder konden. Gelukkig konden we later verder, ook al was er volgens mijn mening helemaal niks veranderd, maar de pro's zullen het wel weten. Wat heb ik vandaag gezien; Moose (man en vrouw), een lynx ( heb nog net zijn kont op de foto weten te zetten), caribou, een beer dat zijn rug aan het krabben was door tegen een boom aan te schuren, heel veel sneeuw, Willow ptarmigan ( nationale vogel van Alaska), het huis van Fannie en Joe Quigley en als laatste nog een mannelijke Moose met gewei. Ben vanochtend met de hostelbus van 06.35 vertrokken en om 22.00 was ik weer in het hostel.
Fannie en Joe Quigley woonden aan het einde van de weg in Denali Park en hebben daar 40 jaar gewoond. Een knappe prestatie in die tijd.
Denali National Park, vrijdag 7
Vandaag stond Eielson shuttle bus op de planning. Dus vanochtend om 06.35 weer bij het hostel vertrokken en deze reis duurt 8 uur. Je maakt dezelfde reis als gisteren alleen dan iets korter. Gelukkig was het weer wel ruim opgeknapt. En vandaag heb ik eindelijk bergen kunnen zien, wat een hele prestatie is vergeleken met gisteren. Wat heb ik vandaag allemaal gezien; heel veel mega lenzen van fotografen (tegenwoordig is iedereen semiprof), de kont van een Moose, een grote vogel, een black bear, een grizzly bear, sneeuw dat aan het smelten is, nog een beer, nog een grizzly bear, een beer met 2 cubs, een beer dat op de weg liep (hij dacht dat misschien dat hij ook een bus was), enkele fietsers, een coyote en 2 moose met geweien.
Aangezien ik dit tik terwijl ik er ruimschoots ben geweest kan ik nu wel het volgende vertellen. Eind augustus, 2 a 3 weken geleden is er voor het eerst in Denali Park een dode gevallen door een beer. Er was een Amerikaan (uiteraard:D), die ging wandelen. Niet alleen is hij gedood door een beer maar hij is ook gedeeltelijk opgegeten. De minimale afstand tussen jou en de beer moet ongeveer 300 yard zijn. Dmv zijn camera en videomateriaal blijkt dat hij minimaal 8 minuten in de nabijheid van de beer is geweest. Ook kun je op zijn foto's zien dat de beer eerst op 60 yard is, dan op 50 yard etc. Je ziet de beer echt naar hem toe gaan. Na goed, de sukkel zal het nooit weer doen, want hij is zo dood als een pier.
Dus om op bovenstaand verhaal terug te komen en de eerste zwarte beer die ik deze dag zag. Wat moet je doen als je een beer ziet; als hij je niet door heeft langzaam teruglopend weg gaan. Heeft deze je door dan zwaai je met je honden boven je hoofd en loop je ook langzaam terug. Valt een grizzly je aan dan ga je pardoes als een dode op de grond liggen. De kans is groot dat de beer nieuwsgierig word en je slaat of krabt met zijn poten of lichtelijk aan je knabbelt om erachter te komen wat je bent. Je vecht NOOIT terug, want dan maak je hem agressief en ben je gegarandeerd blikvoer. Valt een zwarte beer je aan (deze kunnen ook bruin zijn om het gemakkelijk te maken) dan vecht je met alles wat je hebt. Als je namelijk in de foetushouding gaat liggen dan denkt deze beer: 'makkelijke blikvoer'. Een beer kan 35 km per uur rennen, dus je rent nooit weg. Dat doe je namelijk wanneer een Moose je aanvalt:D. (hou je het nog bij) (het grappige is dat dit alles zo vaak is verteld dat ik het zo uit mijn hoofd kan typen). De zwarte beer van deze ochtend was namelijk geschrokken van de bus en rende weg van ons. Dit is de eerste en hopelijk de laatste keer dat ik een beer zie rennen. De beer rende gigantisch snel, bergopwaarts!!!! Zat er met fascinatie naar te kijken en toen besloot ik dat de ranger gelijk had en dat rennen niet echt een optie is. Ze zijn echt heel snel.
Liefs Angela
Vertrek Fairbanks richting Denali
Vertrek Fairbanks richting Denali
Was zo blij dat ik dit hostel kon verlaten. Dit oude vrouwtje die dit hostel runt wil het maximale uit haar gasten halen. We hebben 2 douches en 1 kleine keuken met 1 gasfornuis voor zo'n 24 man. Deze ochtend moest 6 a 7 man de Denali Star trein halen. Je kon wel raden dat ik moest haasten omdat de douche bezet was. Voor degenen die de film Men in Black heeft gezien kan zich vast wel dat pratende hondje herinneren; aka een 'pug' in het engels. Ik ben een hondenliefhebber maar hier kon ik dus niks mee. Heb uiteindelijk wel één van de honden achter de oren gekriebeld. Vond mezelf wel erg gemeen, maar wat een lelijke beesten hahahahaha.
De trein vertrok om 8.15 en er zat gelukkig niemand naast me. De kleuren van de bomen zijn momenteel gewoon sensationeel. Heb er te veel foto's van gemaakt:D. Onderweg waren er enkele dingen te zijn zoals bruggen, een luchtmachtbasis en tunnels. Eén van de laatste plekken waar we langs kwamen was Healy. Als iemand de film of het boek 'In to the Wild' heeft gezien dan weet je het wel als ik het over de 'bus' heb. Het hele verhaal speelt zich in deze omgeving af en de bus bevind zich wanneer je in Denali Park bent aan de andere kant van de Talkneeta rivier en 1 vallei naar het noorden. Als je tijd over had dan zou je daar gewoon naar toe kunnen hiken. Op zich had ik dit wel willen zien, maar ik kwam er te laat achter dat het hier was. Om 12.25 was ik al in Denali National Park. Heb mijn bagage gedumpt en omdat mijn hostel pas me om 17.30 op kwam halen ben ik met een gratis bus naar een gratis dogsledshow gegaan. Vandaag kwam ik erachter dat wanneer het regent je echt geen honden wilt aaien:D. hahahhahahahahaha Deze honden zijn anders dan waar ik in Canmore naar toe ben gegaan. De honden in Canmore zijn voor snelheid en deze in Denali zijn echte werkhonden en dus ook groter. In de winter bevoorraden ze inderdaad bepaalde posten in het park, maar ook bij incidenten waar elektronisch apparatuur bij -40 C het begeeft, worden ze op pad gestuurd. Als het zo koud is en ze slapen buiten dan doen ze hun staart over hun neus zodat ze niet afkoelen. Eén hond vond ik zo mooi. Deze had blauwe ogen met bruine vlekken. Heb er een foto van gemaakt dus zal deze uploaden. Dit keer kreeg ik allerlei informatie, want ze willen dat je iets leert in dit park, en demonstreerde ze dogsleding met een ouderwetse slee. De reden hiervoor was dat deze zwaarder was en de honden sneller moe zijn. De ranger was nog bezig met haar verhaal maar de honden wisten al wat er ging komen want ze gingen door het dolle heen.
Het hostel in Denali was erg huiselijk en gezellig. Nadeel was dat je blijkbaar zelf eten had mee moeten nemen want er was geen winkel te bekennen. Deze 3 dagen waren erg duur en ook heb ik om voedsel moeten bedelen. :D. Al dat junk food; snickers, cake etc. om de dag door te komen heeft me doen aankomen:D. Gelukkig bedekt al die winterkleding het. Eenmaal in de bewoonde wereld ga ik gewoon sla en zoete aardappel eten en het water loopt me in de mond als ik er aan denk.
Liefs angela
Fairbanks, zondag 2 september
Fairbanks, zondag 2 september
Mijn vlucht vanuit Juneau naar Fairbanks vertrok op het schappelijke tijdstip 7.25 in de ochtend. Helaas was ik vergeten dat je natuurlijk eerder in moest checken. Met de taxi naar het vliegveld wat ongeveer 25 dollar kost wat ik gelukkig kon delen met meerdere mensen. Had een stop-over in Anchorage en was blij dat beide keren er niemand naast me kwam zitten.
Eenmaal in Fairbanks bleek dat de stadsbussen niet reden omdat het zondag is. (wat een antiek systeem!) Wederom met de taxi naar het hostel en dit keer was ik 15 dollar kwijt. Omdat de stadsbussen niet reden kwam ik achter mijn volgende probleem; het hostel was in de middle of nowhere dus ik moest ergens eten vandaan toveren. Joe die al maanden in dit hostel bivakkeerde heeft me een lift gegeven op zijn motor, zodat dit probleem opgelost werd. 's Middags naar de Farmers Market gegaan, maar omdat het seizoen bijna ten einde is waren er maar 4 stands en was ik er binnen 3 minuten doorheen. Heb aan een ouder echtpaar gevraagd hoe ver het stadscentrum lopen was en dat was ongeveer 3 mijl. Ik hoopte dat ze me een lift wouden geven en ja hoor ze boden het aan. Het bezoekerscentrum was heel erg mooi en daar heb ik zeeën van informatie gevonden. Het was tegelijkertijd ook een klein museum. Langs de rivier naar het centrum gelopen en het centrum bestond uit ongeveer 10 winkeltjes, waarvan 80% dicht was en de rest was niet interessant. Je merkt hier wel dat de grotere ketens zoals Safeway en Wal-Mart net buiten het centrum zitten waardoor het echte stadscentrum langzaam aan verdwijnt. Gelukkig scheen het zonnetje stralend en kon ik de 3 mijl terug naar het hostel lopen. Het duurde 1 uur en 15 minuten en onderweg begon het ook nog te regenen. Omdat het mooi weer was toen ik wegging had ik ook geen jas bij me:D. Hemels! Kwam als een verzopen kat aan bij het hostel.
Fairbanks Maandag 3 september
Vandaag was labor day, dus de bussen reden alweer niet. Joe heeft me bij het vliegveld afgezet en ik heb voor 106 dollar een auto gehuurd. SCHANDALIG! Ben naar de Chena Hot Springs gereden. Onderweg waren de kleuren van de bomen ontzettend mooi! Zal een foto uploaden want het beschrijven is lastig. Om de haverklap op deze weg (het was namelijk een uur rijden) zag je mannen met geweren en hele grote pick ups. Uiteraard mag je in Alaska je eigen vlees doodschieten dus al deze jagers hebben denk ik de koelkast weer leeg. De hot springs had binnen 2 bubbelbaden en 1 bad voor de kleintjes. Dit alles zag er uit alsof het zijn beste tijd alweer gehad heeft. En het buitenzwembad wat 100 jaar oud is en wel heel mooi is met allerlei rotsen er om heen staat bekend om zijn helende krachten. Heb 1,5 uur in mijn uppie in het water gezeten. Het was heel warm, heerlijk! De volgende stop was de Trans Alaska pipeline. De reden waarom dit zo bijzonder is komt omdat het 1300 km van Noord naar Zuid loopt, dwars door bevroren tundra, 800 rivieren of stroompjes en 3 Mountains ranges. In 1977 was de pijplijn af en koste 8 biljoen dollar. Het loopt van noord naar zuid omdat het van de olievelden in Prudhoe Bay komt en in Valdez word het aan boord van tankers geladen. Deze pijplijn loopt een klein gedeelte onder de grond omdat heel veel permanent bevroren is. Omdat de olie warm is zou de grond ontdooien waardoor de pijp krom getrokken word en uiteindelijk breekt.
Op 17 mijl van Fairbanks ligt het dorp 'North Pole'. Dit moest ik natuurlijk zien. Het komt er op neer dat Santa Clause House daar is en dat is mega versierd met kerstversieringen en binnenin verkopen ze natuurlijk kerstspullen en als toppertje hadden ze rendieren buiten rondlopen. Mega cliché, maar de toeristen komen gegarandeerd kijken:D.
Ben naar Pioneers Park gegaan omdat ik wist dat de entree gratis was. Het liet een oude treinwagon en een stoomboot die ze ook in Whitehorse hadden. Verder hadden ze allerlei oude blokhutten met een tekst op de voorgevel waar dit gebouw ooit gestaan had en hoe het in dit park terecht is gekomen. Was er binnen 30 minuten doorheen:D.
Fairbanks Dinsdag 4 september
‘s Ochtends om 10.30 moest de huurauto weer terug zijn op het vliegveld. Naast een Wal-Mart hebben ze hier ook een Fred Meyer waar ik een uur heb gewinkeld. 's Middags met de bus naar Wal-Mart gegaan en daar heb ik een fleecetrui en wollen handschoenen gekocht. Mijn softshell jas werkt perfect alleen mijn handen zijn en blijven constant koud. 2 paar voor 2,31 dollar.
Het museum moet hier geweldig zijn en dat wou ik natuurlijk zien. Het was een mooi, groot museum met heel veel informatie over het ontstaan van Fairbanks. Er was 1 geluidskamer waar ze allerlei geluiden lieten horen die 'moeder natuur', of de aarde maakt. Snapte het niet helemaal maar het werkte wel waanzinnig ontspannend. De hal met moderne kunst, snap ik ook niet. Als ik het zou kunnen maken dan is het in mijn ogen geen kunst. Het laatste was een hal waar ze video's en kunstwerken lieten zien. Op de video kon je zien hoe een dergelijk kunstwerk van punt nul ontstaat; bijvoorbeeld potten bakken, een speciale manier van fotograferen en schilderen. Vond dat heel leuk en het was weer eens wat ik nog niet eerder ben tegengekomen.
Ter info; Fairbanks is de 2de grootste stad van Alaska, maar foei ik zou er niet willen wonen.:D
Groetjes Angela
Dag 2 (31 aug, vrijdag) en 3 (1 sept zaterdag) in Juneau
Om geld te besparen en tijd te doden ben ik met de plaatselijk bus naar Mendenhall Glacier gegaan. Op deze manier zie je veel van de stad en de omgeving. Het nadeel is dat je 3 mijl moet lopen naar de visitorscentre en de glacier. Met gepaste tred begon ik aan de wandeling en ik was net 100 mtr op weg toen wederom zo'n stomme beer de straat over stak. Dolgelukkig (scheet bagger) trok ik de conclusie dat dit keer de beer maar het veld moest ruimen:D. Je kan wel nagaan hoe snel ik liep. Hahahahaha
Bij de glacier heb je een rivier met daaroverheen een boardwalk. In augustus is deze rivier vol met zalm. Rond augustus verzamelen de beren zich hier om zich vol te eten aan zalm. 's Ochtends helaas geen beren of zalm.
D.m.v. een andere boardwalk had je allerlei uitzichtpunten op de glacier. Deze was erg mooi en pal ernaast was een hele grote waterval. Heb denk ik 25 foto's gemaakt van dezelfde waterval en glacier vanuit allerlei hoeken:D. Het visitorsinformation center stelde niet zo heel veel voor. Ben nog naar een film over de glacier geweest. Heb geen idee meer wat ik er van vond:D. Weet wel dat ik deze heb afgekeken. Hahahha
Voordat ik weer terug ging naar de bus ben ik wederom langs Steep Creek (boardwalk) gelopen en dit keer zag ik een stekelvarken (een heel stuk groter dan die in Nld) in een boom zitten.
Terwijl ik de stekelvarken op de foto aan het zetten was hoorde ik met luid gekraak en lawaai een beer met 2 cubs aan komen lopen. Supermooi en heb heel veel foto's gemaakt! Ik stond op de boardwalk en dat was 1,5 mtr verhoogd van de grond, dus kon de beer rustig bekijken. De beer trok zich niks van alle mensen aan en heeft een aantal keer door rivier gelopen. Supergaaf om te zien.
De rest van de dag ben ik door het centrum gelopen en heb allerlei foto's gemaakt. Zo lag gisteren het Nederlandse cruiseship de Zaandam in de haven en vandaag de Volendam.
Ook dit plaatsje mikt op de Russen want het is hier net als in Skagway, ze verkopen bont en juwelen.
Ze hebben hier en legende over een bulterriër genaamd Patsy Ann. Patsy Ann was doof vanaf geboorte en voelde aan wanneer een schip de haven zou aan doen maar wist ook het juiste dok te kiezen. Wanneer een schip op halve mijl van de haven was dan ging Patsy Ann naar de haven om aan het dok te liggen. Bij één gebeurtenis verzamelden alle bezoekers zich op een dok om te wachten op een schip. De hond bestudeerde mensen, draaide zich na een lang moment om en ging aan een ander dok liggen waar het schip aanmeerde. Tegenwoordig is de hond al lang overleden maar ligt ze als een bronzen beeld op het dok om iedere boot te begroeten.
Het schijnt dat wanneer je door het dorp loopt en per abuis een beer tegen komt, je niet al te verbaast moet reageren. Ongeveer één keer per week ziet met een beer. Vaak is dit wel tijdens schemering of nacht.
Zaterdag 1 september
Vandaag stond mijn geweldige trip op de planning. Ik zou beren kijken op Admiralty Island, een vlucht maken over de glaciers en gaan whale watchen. Om 08.30 was ik mijn spullen aan het pakken en werd de reis geannuleerd, vanwege het weer. Ik snapte er niks van!!!! Tja wat moest ik nu de hele dag doen? Ben als een kip zonder kop begonnen met het rondrennen naar mogelijk berenexcursies. Uiteindelijk ben ik alweer gaan whale watchen. Reden; het was uber-cheap, want ik kreeg 30 dollar korting toen ik zei dat ik in het hostel verbleef. Deze organisatie deed het wel grappig en heb me helemaal klem gegeten aan kaas met crackers:D. Minstens de helft van de schaal was voor mij:D. Er waren enkele tientonners aan boord en die konden echt geen kaas meer gebruiken!!!! Ahhahahahahahahha
Maar goed; tot 2 keer toe is een walvis uit het water gesprongen en stond ik met mijn harses compleet de andere kant op te kijken. Bloody ....!! Later op de dag hoorde ik nog van een kamergenoot dat zij de ochtendtour hadden gedaan en zij hadden dus gezien hoe walvissen aan het jagen waren. Super mooie foto's en ga ze gewoon toevoegen aan mijn fotoalbum. Het was een hele mooie trip en ja het weer begon snel minder te worden. Snap alleen nog steeds niet waarom mijn trip geannuleerd werd, want de float planes vlogen nog de hele dag?! Heb in ieder geval mijn geld terug. Altijd fijn. Heb voor de rest in de bibliotheek gezeten om warm te worden en te wachten tot dit rare hostel om 17.00 weer open ging. 's Avonds spullen pakken en morgen op naar Fairbanks.
Liefs angela