Churchill, dinsdag 9 oktober

Om 09.00 's ochtends kwamen we al aan in Churchill. Heel toevallig verbleven Zoë en ik op dezelfde locatie in Churchill. Hoe groot is de kans. Bij Churchill moet je een ruim opgezet dorp van 8 blokken voorstellen. Je hebt één supermarkt waar alles heel duur is en je weinig keuze hebt. Daarentegen heb je wel veel restaurants voor alle toeristen. Vandaag was het enige wat ik moest doen, en toevallig ook Zoë, ons melden voor de ijsberen tour. Ik heb mijn tour omgegooid zodat Zoë en ik samen ijsberen konden bekijken (heel toevallig hadden we dit ook bij dezelfde organisatie geboekt) en donderdags namen we deel aan dogsledding.

Tegen 15.00 's middags waren Zoë en ik Churchill al 5 keer rond gelopen en ik werd al gillend gek, want mijn hersenen waren nog in hyperdrive.

Bij onze overnachtingplaats moet je niet te veel voorstellen want dit was gewoon een bed, douche en een tafel waaraan je kon zitten. En ik had nog wel allerlei ingrediënten mee genomen zodat ik pasta kon maken!!!

Om 18.30 stond ik opnieuw bij het treinstation om te smeken of ik ipv zaterdag, donderdag met Zoë richting Winnipeg kon gaan. Ik had uiteraard het goedkoopste ticket gekocht, wat als beperking had dat je voor aanvang reis dit kon wijzigen tegen 88 dollar. In Churchill waren ze erg soepel want het mocht en ook nog gratis. Terwijl ik dit aan het vragen was kwamen er 2 ouders met hun 2 oudere dochters binnen, zij zaten vanochtend ook met ons op de trein, die precies hetzelfde wouden vragen!!! Blijkbaar konden zij ook niet tegen de kale vlaktes hahhaahha.

's Avonds zijn Zoë en ik uit eten geweest bij de Tundra Inn wat bekend stond om zijn heerlijke vegaburger. Deze was lekker maar viel uit elkaar en ik had daarbij patat, maar dan van zoete aardappel. Heerlijk!!!!!! Is echt een aanrader voor thuis.

Churchill, woensdag 10 oktober

Om 6.00 opgestaan. Eerst ontbeten bij gypsy's bakery, waar we om 7.30 opgehaald zouden worden voor onze ijsberentour. Met een kleine shuttlebus gingen we de hotels af en daarna reden we 45 minuten over de vlaktes om vervolgens bij de locatie te komen waar de grote ijsberenbussen waren. De tour was bij lange na niet volgeboekt waardoor iedereen een tweezits had. Er zijn 2 grote ijsberen tours in Churchill. De tundrabuggy en the great white bears. Beide bedrijven hebben hotels bij Hudson Bay, waardoor je 24 uur per dag kunt kijken of je ijsberen ziet. Het enige nadeel is dat de 2 concurrenten zijn en dus niet bij elkaars hotel, die overigens wel ver uit elkaar staan, in de buurt mogen komen.

Mijn hemel de weg waarover gingen werd voorheen door het leger gebruikt om munitie overheen te vervoeren. Nou met het immense, oneindige gehobbel, zou ik dit ammahoela nooit voor het leger gedaan willen hebben. Af en toe stuiterde ik letterlijk (zat achterin) van mijn stoel omhoog.

Na een uur gestuiter aangekomen bij het hotel van de great white bear. Er waren daar 2 ijsberen waarvan we er maar één konden spotten en deze lag de 45 minuten dat wij daar waren in zijn geheel voor pampus. Tegen 12.00 lunch, wat bestond uit een karig broodje, maar overheerlijke pompoensoep voor mij:D. Yummie!!!!! We hebben na onze eerste ijsbeer gespot te hebben ongeveer 4 uur rondgereden om vervolgens weer bij diezelfde ijsbeer terecht te komen. Bij het tundra inn hotel hadden ze ook ijsberen, maar dat was het terrein van de concurrent waar we niet op mochtenL.

Gelukkig was er op de locatie van vanochtend 2 ijsberen waarvan er één in het gehele uur dat wij er waren één keer opkeek en de ander was aan het wandelen.

Blijkbaar waren we veel te vroeg in het seizoen en was het nog veel warm, zodat de ijsberen eigenlijk op niet actief zijn. Hoe kouder, hoe actiever ze worden. Ben iig blij dat ik ijsberen heb gezien.

S avonds weer met Zoë uit eten. Dit keer bij het seaport hotel waar ik wederom een vegaburger met gewone friet had. Als toetje hadden we een chocoladesinaasappel cake met frosting. Deze heb ik gedeeld met Zoë en yummie!

Churchill, donderdag 11 oktober

De ochtend hebben we gebruikt om souvenirs in te slaan voor Zoë en ik heb een kaart gehaald voor moeders.

Om 13.00 werden we opgepikt voor dogsledding. Gister scheen zo mooi het zonnetje en vandaag was de wind ijzig! We zijn langs de kust gereden om te kijken of we misschien een ijsbeer tegen zouden komen. Mensen hadden namelijk 's ochtends één gezien toen ze van het vliegveld naar het hotel gingen. Heb miss piggy, een neergestort vliegtuig, op de foto kunnen zetten, maar helaas geen ijsbeer.

Bij het terrein waar dogsledding plaats vond kregen we eerst een heel lang verhaal over hoe zij begonnen waren. We kregen daar een overheerlijk stuk cake bij:D.

Zoë en ik waren als eerste aan de beurt en we reden 2 rondjes van elk 2 mijl. Je kon na het eerste rondje al merken dat de honden heuvelopwaarts een stuk trager gingen. Na Zoë en mij ging nog een stel en daarna werden de honden verwisseld. Ik vond het hondensleeen fantastisch, maar ik had het zo koud. Ben na ons rondje meteen de tent ingerend om warme chocomelk te drinken en op te warmen. Aan het einde van de dag zijn we weer langs het strand gereden waar we alleen een rode vos hebben gezien. Heb aan ons hotel nog wel gevraagd of ik mijn geld terug kon krijgen voor de 2 avonden dat ik er niet zou zijn, maar dat deden ze niet. Ergens begrijp ik het wel. Heb totdat ik op de trein zat getwijfeld of ik wel of niet zou gaan, maar naarmate de treinreis vorderde ben ik wel blij dat ik eerder weg ben gegaan met Zoë. Hierdoor had ik nog enigszins gezelschap. Voordat we de trein instapten zagen we veel bekende gezichten en iedereen raakte met elkaar aan de praat. Het gezin van 4 wat ook eerder naar Winnipeg wou had één ijsbeer in de verte gezien en dat was het! Zo zuur!!!

's Avonds hebben we nog het noorderlicht gezien en mijn hemel, dat was geweldig! Het kan vanuit het niets ontstaan en binnen 10 minuten afgelopen zijn. Heb vanavond witte slierten en groene slierten gezien. En het noorderlicht danst letterlijk:D, zo onwijs mooi, dit wou ik wel elke avond zien. Zoë en ik hebben elke nacht in Churchill regelmatig naar buiten gestaard om te zien of ze er waren, maar ze zijn niet te voorspellen. Het gezin van 4 lag zelfs met het noorderlicht te slapen en hebben dit ook gemist, hahahahhaha, hoe slecht kan je het treffen.

Liefs Angela